"De gemeenteraad van Bibbiena trekt zich niets aan van Gaza: een 'onschadelijke' vrede die de institutionele waardigheid verraadt."

Arezzo, 1 augustus 2025 – "De gemeenteraad van Bibbiena wast zijn handen in onschuld voor Gaza: een 'onschadelijke' vrede die de institutionele waardigheid verraadt."

De meerderheid verwerpt de motie van de Gemeenschapslijst. Silvia Rossi: "Gaza is een genocide, geen algemeen conflict. Dit is geen neutraliteit; het is politieke lafheid en sociale demagogie."

De gemeenteraad van Bibbiena heeft opzettelijk nagelaten haar "steun voor vrede" te onderbouwen. Gisteravond werd de motie van de Gemeenschapslijst voor een concrete toezegging tot een staakt-het-vuren in Gaza en de symbolische erkenning van de staat Palestina met een meerderheid van stemmen aangenomen, maar in een versie die volledig betekenisloos was. De minderheid weigerde amendementen te accepteren die elk specifiek verzoek schrapten: van de symbolische erkenning van de staat Palestina tot het sturen van een formele mededeling aan de Italiaanse regering, tot het simpelweg tijdelijk tonen van de Palestijnse vlag op het stadhuis.

"Na een maand stilte en een schijnbaar uitstel van het debat verwachtten we een serieus standpunt van de meerderheid, geen pogingen om onze motie te ondermijnen met amendementen naar beneden", verklaarde fractieleider Silvia Rossi. "Van de hele motie bleef alleen het 'zachtste' en meest onschuldige punt over: 'Veroordeel formeel alle vormen van geweld die de burgerbevolking hebben getroffen, met name in de Gazastrook, en roep op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren, de bescherming van burgers en de eerbiediging van het humanitair recht.' Het voor de hand liggende beweren zonder concrete actie te ondernemen is geen politiek; het is een onvruchtbare oefening in goede bedoelingen zonder gevolgen. Deze stemming reduceert de rol van de Raad tot een etalage van mooie woorden, waarbij de specifieke tragedie van Gaza wordt genegeerd, die geen 'oorlog' is zoals elke andere, maar een geplande genocide, zoals gehekeld door internationale organisaties en de aanklager van het Internationaal Strafhof. Alles over één kam scheren is onacceptabel populisme dat de slachtoffers beledigt."

De discussie was verhit en soms surrealistisch. De meerderheid hield vol dat "het niet tot de bevoegdheid van een gemeente behoort om een staat te erkennen", en ontkende daarmee niet alleen de waarde van het symbolische gebaar, maar ook de plicht van lokale instellingen om druk uit te oefenen op de centrale overheid over kwesties die het menselijk geweten en de menselijke waardigheid ter discussie stellen. "We zijn ervan beschuldigd 'een populistische agenda politiek te exploiteren'", vervolgde Rossi. "Maar de werkelijke exploitatie komt van degenen die het debat reduceren tot louter jurisdictiekwesties en weigeren hun mening te uiten over alles wat de gemeentegrenzen overschrijdt, behalve natuurlijk wanneer er een gunstige politieke uitkomst is. Alsof neutraliteit een vorm van verantwoordelijkheid is, in plaats van een vorm van politieke lafheid."

De controverse escaleert over de houding van de burgemeester, die tot een paar dagen geleden zorgvuldig vermeed een standpunt over Gaza in te nemen via institutionele kanalen, met name in de Raad. "Het is verontrustend en beledigend dat de burgemeester, slechts enkele uren voor zo'n gevoelige stemming, plotseling zijn gevoeligheid voor de kwestie Gaza op sociale media heeft 'ontdekt'", buldert Rossi. Verdachte timing, bijna een 'zichzelf bedekken' om te voorkomen dat de consensus wordt ondermijnd, met zelfreferentiële berichten met persoonlijke foto's van reizen of ontmoetingen, in plaats van serieuze politieke betrokkenheid. Maar politiek wordt niet op sociale media gemaakt! Die wordt niet gemaakt door foto's van vakanties of privébijeenkomsten te plaatsen en die te presenteren als maatschappelijke betrokkenheid, vooral niet wanneer het om tienduizenden doden en misdaden tegen de menselijkheid gaat. Politiek wordt gevormd binnen instellingen, waar duidelijke standpunten worden ingenomen en beslissingen worden genomen die een echte impact hebben op de gemeenschap en de waarden die we vertegenwoordigen. Het gebruiken van sociale media als etalage voor een ijdele poging om niemand 'te mishagen', in plaats van de plekken te gebruiken waar de politiek daadwerkelijk plaatsvindt, is een doorzichtige demagogie en brengt de rol van de gemeenteraad in diskrediet.

"Maar ja, we zijn er ook van beschuldigd dat we ons 'in de politiek willen mengen'. Ja, dat is precies waartoe we geroepen zijn!" benadrukt Silvia Rossi met klem. "De gemeenteraad is dé plek voor politiek, waar standpunten worden ingenomen, een collectieve stem wordt gehoord en beslissingen publieke betekenis krijgen. Iedereen die denkt dat politiek slechts technisch bestuur is, of erger nog, een etalage om consensus te bereiken met onschuldige uitspraken, is waarschijnlijk de betekenis van zijn mandaat kwijtgeraakt."

Het is ronduit paradoxaal om het beginsel van zelfbeschikking van volkeren in te roepen, zoals sommige raadsleden in de Kamer hebben gedaan, terwijl tegelijkertijd de erkenning van de Palestijnse staat wordt ontkend. "Die twee zijn logisch en historisch onverenigbaar", benadrukt de fractieleider. "Zonder staat, zonder instellingen, zonder erkenning, blijft het recht op zelfbeschikking slechts een loze formule. De recente genocides van onze tijd – van de jezidi's tot de Koerden – laten ons zien wat er gebeurt als mensen met rust worden gelaten om rechten in te roepen die geen enkele instelling erkent. Gaza is vandaag de dag het dramatische symbool van deze tegenstelling: een volk gebombardeerd, geïsoleerd en overgeleverd aan geweld, terwijl de instellingen zich verschansen achter de weigering van politieke verantwoordelijkheid."

Wij nemen echter met respect en aandacht kennis van de onthouding van de voorzitter van de gemeenteraad. "Een gebaar dat wij, ondanks zijn discretie, interpreteren als een timide maar merkbaar teken van afwijking van het standpunt van zijn meerderheid", besluit Rossi. "En in die zin beschouwen wij het als een daad van institutionele waardigheid."

Van onze kant benadrukken wij met klem dat een algemene "steun voor vrede", zonder concrete acties – zelfs symbolische – slechts een goedkope manier is om een goede indruk te maken. Het is met daden, niet met clichés, dat intenties worden getoond. Als we een standpunt opgeven, geven we ook de betekenis van politieke actie op. Onze oproep aan de burgemeester en de gemeenteraad blijft om de volledige verantwoordelijkheid te nemen voor het maken van keuzes, zelfs moeilijke, zelfs ongemakkelijke. Stilte en neutraliteit bouwen geen vrede. Ze zijn slechts de luxe van degenen die het zich kunnen veroorloven om geen keuzes te maken.